جعفر بن محمد بن عقیل

به باور برخى از مقتل نويسان «جعفر بن محمد بن عقيل» در شمار شهدای كربلا است. ولى برخى بر اين باورند كه محمد بن عقيل فرزندى به نام جعفر نداشته است.

با اینکه گروهى شهادت جعفر بن محمد را در واقعه حرّه مى دانند، اما از محمد بن على بن حمزه نقل شده است كه او همراه محمد بن ابى سعيد بن عقيل در كربلا به شهادت رسيد. و برخى رجز زير را در روز عاشورا به او نسبت مى دهند:

نَشْكُوا إِلَى اللَّهِ مِنَ الْعُدْوانِ * قِتالِ قَوْمٍ فِى الرَّدى عَيانِ

قَدْ تَرَكُوا مَعالِمَ الْقُرانِ * وَ مُحْكَمُ التَّنْزيلِ وَ الْبَيانِ

وَاظْهَرُوا لِلْكُفْرِ وَ الطُّغْيانِ

از دشمنان به خدا شكايت مى كنم، با گروهى كه پستى و ذلتشان آشكار است مى جنگم (آنان) كه نشانه هاى استوار و روشن قرآن را رها و كفر و سركشى را آشكار كردند.

نقل شده که او پس از خواندن اين رجز به جنگ با لشكريان دشمن پرداخت و ده تن را به هلاكت رساند. سپس به دست عامر بن نهشل تميمى به شهادت رسيد. گروهى ديگر از مورخان اين مطالب را درباره محمد بن عبدالله بن جعفر (پسر عبدالله بن جعفر) نوشته اند.

منابع

• پژوهشکده تحقیقات اسلامی، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا.